Tara występuje w wielu irlandzkich mitach i legendach jako siedziba bogów i arcykrólów (high kings), których zasiadało na Tarze 143.. Jeden z mitów opowiada o Connie Stu Bitew, który stanął na Lialh Fail (Kamieniu Przeznaczenia) i sprawił, że skała głośno krzyknęła. Odtąd próbę wydobycia głosu z tego kamienia traktowano jako sprawdzian prawa do tronu arcykróla Irlandii.

Tara dziś to duże pastwisko z nasypami ziemnymi, które najciekawiej oddaje zdjęcie z lotu ptaka (zdjęcie z Photobucket). Ze wzgórza Tary w pogodny dzień można podobno zobaczyć większość hrabstw Irlandii. My mieliśmy to szczęście że było pogodnie i słonecznie ale nie wiem ile hrabstw naliczyłam bo palców mi zabrakło 😉

Tara była zasiedlona przez minimum 3000 lat zanim została porzucona w 1022 roku. Żadna budowla się nie zachowała jedynie wypukłości terenu mają nam pomóc  w wyobrażeniu sobie jak te zabudowania wyglądały. Powiem szczerze, że ja sobie z tym nie bardzo radziłam. Wszystkie przewodniki i strony internetowe mówią o tym jak ważna jest Tara w tradycji irlandzkiej. Po tym jak wróciłam z Tary spytałam o nią mojego szefa. Zaśmiał się (ale mój szef zawsze się śmieje bo to taki wesoły człowiek) i powiedział: „ale co tam widziałaś? Wzgórze z jakimiś rowami?” Na moją twierdzącą odpowiedź dodał: „widzisz..my to jesteśmy dobrzy w marketingu”…

Moze Cie tez zainteresowac
Jeanie Johnston	skansen Bunratty	Teror