Przyjmuje się, że dzień 1  lutego w Irlandii to celtyckie święto Imbolc. W rzeczywistości  jest ono dość ruchome, bo zależne od astrologii, w zeszłym roku przypadało 4 lutego. W mitologii irlandzkiej obchodzone są cztery święta ognia, które zarazem symbolizują rozpoczęcie nowej pory roku. Imbolc to dzień przełomowy, od którego dnie zaczynają się robić cieplejsze i dłuższe. Słowo Imbolc, przetłumaczone dosłownie z języka staroirlandzkiego oznacza „w brzuchu”. Miało to odnosić się do owiec o tej porze ciężarnych, gotowych do przywitania małych owieczek oraz okres zieleniącej się trawy. 

Dziś, dzień pierwszego lutego to dzień najpopularniejszej świętej irlandzkiej, czyli świętej Brygidy. To, że w starożytnej historii Irlandii, bogini ognia miała tak samo na imię i że to ją wtedy czczono, niczemu wydaje się nie przeszkadzać. Obecnie czczona święta Brygida panoszy się wszędzie w Irlandii, ma niezliczoną ilość świętych studzienek (swoją drogą bardzo popularne zjawisko w Irlandii), co drugi kościół jest pod jej wyzwaniem oraz szkoły są jej imienia. Warto Wam wiedzieć, że miażdżąca większość szkół w Irlandii to szkoły katolickie i jako takie, szczególnie te w miastach, w nazwie mają imię świętego. W Polsce, o szkole w mieście mówiliśmy numerami, czyli: chodziłem do dwójki a kuzynka do piętnastki, w Irlandii: chodziłam do św. Brygidy a kuzynka do św. Tomasza.

Brygida, ta święta, jako mała dziewczynka, pasała owce i krowy i podejrzewam, że dla zabicia nudy, zaczęła pleść oryginalne krzyże, które i dziś czasem można zobaczyć jako ozdoby na różnych turystyczno – irlandzkich gadżetach.

Gdy już dorosła, została zakonnicą i założyła klasztor w miejscowości Kildare. Powstała tam podobno wspaniała Ksiega Kildare, która przyćmiewałaby dziś słynną Book of Kells, gdyby nie to, że została zniszczona w czasie reformacji. Jej założycielski klasztor spłonął natomiast podczas najazdu Normanów w 836 roku. Według podań święta przyjaźniła się ze św. Patrykiem, nie ma się więc co dziwić, że tak jak i on, jest świętą patronką Irlandii. Oprócz tego jest niesamowicie zajętą świętą: jest patronką ludu ciężko pracującego czyli poetów, mleczarek, hodowców drobiu, kowali, felczerów, położnych, marynarzy, ale też podróżników, uchodźców, irlandzkich zakonnic, noworodków oraz bydła. 

Dziś Brygida poganka i Brygida święta żyją razem w harmonii i nikomu nie przeszkadza mieszanie symbolów chrześcijańskich i celtyckich w tym dniu. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o tym święcie, odsyłam na tę stronę oraz tę