Mój kolejny dzień św. Patryka w Irlandii

Dziś cały świat, nie tylko Irlandczycy, celebruje dzień św. Patryka. Już napisałam wiele o tym dniu, o paradach, o świętowaniu poza Irlandią itp – wszystkie wpisy znajdziecie tutaj. Aby nie powtarzać się, ale też nie zignorować tego święta, postanowiłam je z Wami uczcić inaczej.

Poczytajcie co o Irlandczykach, Irlandii ale też o życiu, mówią różni sławni i znani Irlandczycy czyli dzielę się z Wami lokalną mądrością 🙂

Irlandia trzeźwa to Irlandia nadęta. /James Joyce

Nigdy nie kochaj kogoś, kto traktuje cię jakbyś była kimś zwyczajnym. /Oscar Wilde

‘An Irish sat nav has a yearly update and the immortal phrases “Straight on, you can’t miss it” and “Jaysis, I told you that already”. Though really you’d probably just get all the directions in one go at the start.’ / irlandzki komik TOMMY TIERNAN

Naszą tradycją jest przekazywanie historii ustnie oraz śpiewanie o niej i pisanie pieśni. / Sinead O’Connor

Nie ma tu żadnych nieznajomych. To są przyjaciele, których jeszcze nie poznałaś – W.B. Yeats.

It is often that a person’s mouth broke his nose.

Irlandczycy to jedyny naród któremu na nic nie przyda się psychoanaliza. / Zygmunt Freud

Wybrana zostałam przez Irlandki, które zamiast kołysać dzieci, zakołysały system tak że aż się zachwiał. /Mary Robinson po tym jak została wybraną pierwszą kobietą prezydent Irlandii.

It’s easy to halve the potato where there’s love.

Abyś umarła w wielu 95 lat, w łóżku..zastrzelona przez zazdrosnego współmałżonka.

Gdy występujesz w Irlandii, każdy na sali myśli że jest śmieszny, musisz więc im udowodnić, że jesteś śmieszniejszy od nich. /komik Jason Byrne

Uwielbiam skandale ale tylko te z udziałem innych osób, nie moim. Skandale w których ja występuję nie mają takiego momentu zaskoczenia. / Oscar Wilde

Są tacy którzy wnoszą szczęście wszędzie tam gdzie pójdą, inni wnoszą je gdy już pójdą. /Oscar Wilde.

A life making mistakes is not only more honourable, but more useful than a life spent doing nothing at all. / George Bernard Shaw

Dzień po świętowaniu

Część Dublina zwana Temple Bar lub też żartobliwie Barrio Alcoholico, to część której się unika w piątkowe i sobotnie wieczory. Tam pijactwo jest najgorszego kalibru, nie mające żadnych oporów wieczory kawalerskie i panieńskie oraz wszelkiego rodzaju imprezy mające na celu zbyt duże spożywanie napojów wyskokowych. Bywam tam, żeby nie było, gdy ktoś po raz pierwszy przyjeżdza do mnie z Polski bo to w ramach egzotycznej atrakcji trzeba i tam zaprowadzić. Bywam też czasem na jakimś wieczorze panieńskim, ale jest fajnie bo wszyscy wiemy czego się spodziewać i że tak ma być bo taki wieczór i ma swoje prawa. Na co dzień jednak Dublińczycy nie pijają w Temple Bar.

Oczywiście największe tłumy gromadzą się przy pubie o tej samej nazwie

Dowiedziałam się z gazety, że jest tam kamera z której na żywo można podgladać co się dzieje przed pubem – proszę tu link – http://www.earthcam.com/world/ireland/dublin/?cam=templebar

Portal zebrał świetne zdjęcia pokazujące jak wyglądał Temple Bar wczoraj:

godzina 11, samotny turysta robie selfie

11.30 – ludzi przybywa i zaczynają czekać na otwarcie pubu

Południe – pub otwarty

godzina 15, trochę zakorkowane

godzina 17.30 – karetka próbuje przejechać przez tłum

godzina 18.00 – a teraz van

godzina 21.00 – ludzi wciąż sporo

Północ – nadal to samo

godzina 1.00 – powoli się wyludnia (no jak się piło od południa)

godzina 3.15 – koniec imprezy

godzina 4 – idźcie do domu chłopaki

godzina 5 – sprzątanie ulic

godzina 6.40 – czy tu kiedykolwiek była jakaś impreza?

…tymczasem na małomiasteczkowej paradzie

17 marca w Irlandii

Już wiele razy pisałam na temat dnia św. Patryka. Spójrzcie tutaj. Mam przesyt tematem, ale z drugiej strony wydaje się, że nie mogę na blogu tego dnia całkiem zignorować. Dziś więc wspomnę o kilku rzeczach o których do tej pory (chyba) jeszcze nie pisałam.

Dzień 17 marca jest dniem wolnym od pracy. Nie dajcie się jednak zwieść storetypowi, że wszyscy Irlandczycy idą wtedy na paradę. Wygląda to mniej więcej tak:

– w małych miejscowościach przeważająca większość ludzi idzie na paradę. Na takiej paradzie przemarsz robią wszelkie lokalne biznesy, dzieci z grup tanecznych, szkolnych itp oraz jadą traktory, straż pożarna itp. Jak się domyślacie, w małych miejscowościach parada jest ważnym wydarzeniem towarzyskim loklanej społeczności. Idzie się ją zobaczyć aby spotkać się z sąsiadami, pokibicować siostrzeńcom czy pokazać traktor swoim małym dzieciom. To mniej więcej coś takiego jak obowiązkowe uczestniczenie w festynie na polskich wsiach.

– w większych miejscowościach na paradę idą krewni osób biorących w niej udział, rodziny, które mają dzieci (bo dzieci się upierają), młodzież w celach towarzyskich, turyści.

– Dublin. Na paradę idą turyści oraz wszelcy cudzoziemcy mieszkający czasowo w Dublinie a przede wszystkim Amerykanie którzy całymi niemal setkami biorą w niej udział. Wiele orkiestr, które idą w paradzie są amerykańskie o (podobno) irlandzkich korzeniach. Każdej jednej osobie z orkiestry, która przyleciała aby wziąć udział w paradzie, towarzyszą co najmniej dwie kolejne (rodzina itp). Na paradę idą też dublińskie rodziny ze starszymi dziećmi, które to dzieci nie dadzą się zadowolić paradą w jakiejś małej poddublińskiej miejscowości. No i czasem niektórzy bardzo młodzi ludzie w celach towarzyskich.

Podsumowując, większość Dublińczyków (oraz osób mieszkających w innych większych miejscowościach) uwielbiają dzień św Patryka bo jest dniem wolnym od pracy. Nic wtedy nie robią związanego z tym dniem, a już zapewne nie chodzą na parady.

To jeszcze obalę kolejny mit. Św Patryk jest chyba najbardziej znany z wygnania węży z Irlandii. Obawiam się, że w sumie nie miał ich co wyganiać bo ich tu nigdy nie było, przynajmniej od czasów gdy Irlandia stała się wyspą a następnie była cała pokryta lodem. Jeśli nawet wcześniej były na niej jakieś węże, epoki lodowcowej nie przetrwały.

Porada co zrobić aby dzień św Patryka był wspaniały (według mojego ulubionego kota Pusheen.)

Przypominam, że Irlandia ma jakieś 4,6 miliona mieszkańców. Ponad 34 miliony osób mieszkających w USA twierdzi, że ma w sobie irlandzką krew. Natomiast 122 miliony Amerykanów (39% populacji) świętuje dzień św. Patryka. Oczywiście największa parada to ta w Nowym Jorku nie w Dublinie 🙂

W myśl hasła #GoGreen4PatricksDay proponuję Wam abyście zrobili sobie koniczynkę. No zróbcie sobie, nie dajcie się prosić!

Ireland Inspires

Dziś nie będę Was zanudzać po raz kolejny pisząc o dniu św Patryka, bo ileż można? Ale pozanudzać was filmikiem o Irlandii mogę? I tak jest ich więcej na mojej stronie fejsbukowej niż tutaj. Ten filmik poniżej zresztą też już był już tam jakiś tydzień temu. Wiem, że nie wszyscy jednak jesteście na mojej stronie – właśnie: dlaczego nie? Klikać mi proszę teraz grzecznie, tu w prawym górnym rogu jest ten klik. Tam wyżej! (uwaga tekst zawiera product placement)

Filmik ten wybrałam bo nie dość, że świeżynka jest, to świetnie nawiązuje do mojej poprzedniej notki na temat promowania Polski. A i jeszcze wybrałam go z dodatkowego powodu. Oni w tym filmiku piszą niemal o wszystkim o czym ja pisałam już kiedyś w przeróżnych moich wpisach. Się zastanawiam czy twórcy tego filmiku czytają mojego bloga? Śledzą z wypiekami na twarzy? Doradźcie proszę, upominać się o prawa autorskie czy lepiej iść wypić Guinnessa?

Po namyśle dodaję jeszcze jeden filmik – A Year In Dublin. W sumie to taka szybka odpowiedź na pytanie co mi się podoba w Dublinie. Piękno i brzydota tego miasta w jednym. A do tego morze i góry.

PS. Gdy czytacie tą notkę to ja albo siedzę na plaży w Tramore (jeśli jest cudna pogoda) albo oglądam lokalną paradę z ciągnikami i strażą pożarną czyli jak to ma miejsce poza stolycą (jeśli jest średnia pogoda) albo siedzę w którymś z tamtejszych pubów (jeśli pada)

Happy Paddy’s Day 🙂

Zielona histeria czyli 17 marca

Każdego marca na blogu mym jest spory ruch związany z tematyką świętego Patryka, symboli irlandzkich itp. Podejrzewam, że większość tych wejść zawdzięczam gimnazjalistom, których w tym miejscu witam, pozdrawiam oraz od razu żegnam, bo wiem że nigdy więcej się u mnie nie pojawią.

Ażeby zapracowanym gimnazjalistom ułatwić życie, podaję im ładnie uporządkowane linki do tematów, które pomogą im przygotować się do zajęć kulturowych z języka angielskiego a może i jakąś szóstkę dostać? (czasem miewam odruchy dobroci)